Отандық геология ғылымын тілге тиек еткенде, геологтердің ғылыми мектебінің негізін қалаған ғалым , Ғылым академиясының тұңғыш президенті Қаныш Сәтбаевтың есімі бірден ойымызға оралады. Қаныш Имантайұлының зерттеу еңбектерінен бастау алатын қазақ геологиясына қызмет еткен ғалымдардың ғылыми жаңалықтары геофизика, геохимия салаларында үздік зерттеу нәтижелеріне қол жеткізді.
Геология және минералогия ғылымдарының кандидаты, профессор Ақылбек Жүнісов қазіргі таңда Қазақ ұлттық техникалық зерттеу университетінің Қ.Тұрысов атындағы Геология және мұнай-газ ісі институтында «Пайдалы қазбалар кен орындарын геологиялық түсіру, іздеу және барлау» кафедрасында қызмет атқарады.
Ғылым академиясының президенті Ш.Есенов Қ.Сәтбаев атындағы Геология ғылымдар институтындағы көмекшілеріне ҚазПТИ-ді биыл бітірген қазақ жастарын ғылымға тартуға тапсырыс берген екен. Осындай мүмкіндік болашақ ғалымның өмірін түбегейлі өзгертіп, біздің кейіпкеріміз аталған институтқа жұмысқа шақырылды. Осылайша, отандық геология ғылымдарының қара шаңырағына инженер болып қызметке орналасады. Кейінен аға инженер, кіші және аға ғылыми қызметкер ретінде еңбек жолын жалғастырады. Ақылбек Асырарқұлұлы аталған қызметте 18 жыл бойы республикамыздың темір кен орындарының геологиясы мен металлогениясын зерттеу жұмыстарымен айналысты. Зерттеу жұмыстарын Торғай темірлі белдеуінің (Соколов, Сарыбай, Қашар, Қоржынкөл және т.б.) кенорындарынан бастап, Мұғалжардың (Ырғыз, Қияқты), Қарсақбайдың (Балбырауын, Керегетас), Солтүстік Ұлытаудың (Ащытасты), кенді Алтайдың (Марқакөл, Радионов Лог), Іле Алатауының Иірсу скарнді магнетитті, темірлі кварцитті, сидеритті кенорындары бойынша қомақты материалдар жинақтап, кейіннен осы аймақтардың темір кендерінің болашағы жайлы ғылыми тұжырымдамалар жасауға елеулі үлесін қосты.
Ақылбек Асырарқұлұлы геология-минералогия ғылымдарының кандидаты ғылыми дәрежесін алу үшін «Ырғыз синклорияндағы Ырғыз және Үшкөл темір кенорындарының геология-генетикалық ерекшеліктері» тақырыбында диссертация қорғады. 1980 жылы өзіне жүктелген тақырыпты сәтті қорғап, КСРО Жоғары аттестациялық комитеттің шешімімен геология-минералогия ғылымдарының кандидаты ғылыми дәрежесін иеленеді.
Ол 200-ге жуық ғылыми, ғылыми-көпшілік, оқу-әдістемелік еңбектердің, сондай-ақ 4 оқулықтың жеке және 2 монографияның қосымша авторы. Ғалымның ғылыми жұмыстарының негізгі бағыты темір кенорындарын зерттеумен байланысты. Оның еңбектері жоғарыда аты аталған кенорындарының геологиясы, генезисі, минералдық-формациялық типтері, дамуы және оларды кешенді түрде игеру мәселелері жайында болды. Еліміздің темірлі кварциттерінің құрылымдық-литологиялық орындары анықталып, темірлі-кварцитті формация кенорындарының геологиясы мен минералогиясын тиянақты зерттеулерінің нәтижесінде ол елімізде алғаш рет өзіндік стратиграфиялық орыны бар палеозойлық марганецті-темірлі-кремнийді кенді формацияны зерттеп, дараланды. Олардың таралу аймақтарын айқындады. Оған басты себеп өзі зерттеген Орталық, Солтүстік, Шығыс Қазақстанның кейбір темірлі кенорындарының геологиялық ерекшеліктері еді. Ақылбек Асырарқұлұлының бұл ғылыми пікірі сол кезеңдегі КСРО көлемінде өткен ғылыми конференциялар барысында әріптестерінің үлкен қолдауына ие болды.
Ғалым минералогиялық, петрографиялық, геохимиялық зерттеулері арқылы кейбір темір кенорындарын кешенді кенорындар қатарына жатқызуға болатынын дәлелдеді. Мұндай кенорындарды кешенді түрде игеру пайдалы қазбалар қорын өсіріп қана қоймай, сол кенді аймақтың экологиялық жағдайын да жақсартатыны жайлы өзінің ғылыми пікірлерін білдірді.
Саналы ғұмырын білімге, ғылымға арнаған ғалым еліміздің қазба байлықтарын игеру жолында өз саласын жетік меңгерген, зейінді шәкірт тәрбиелеуді мақсат тұтты. 1995 жылы Қ.Сәтбаев атындағы Қазақ ұлттық техникалық университетінің «Геологиялық түсіру, пайдалы қазба кенорындарын іздеу мен барлау» кафедрасында доцент болды. 2001–2003 жылдар «Геология және мұнай-газ ісі» институтының оқу-әдістемелік ісі жөніндегі директордың орынбасары, директордың міндетін атқарушы қызметін атқарады. 2005–2016 жылдары «Геологиялық түсіру, пайдалы қазба кенорындарын іздеу мен барлау» кафедрасының меңгерушісі қызметін табысты атқарып, геология мамандығына кадрлар даярлауда орасан зор еңбек етті. 2009 жылы ҚазҰТУ ғылыми кеңесінің шешімімен геология және минералогия ғылымдарының профессоры атағын иеленді. «Қазақстан Ұлттық энциклопедиясына» «Геология және тау-кен ісі» секциясының авторларының бірі ретінде қатысты. Өмірінің 56 жылын ғылымға, оның ішінде геология саласына арнап келе жатқан ғалымның еңбегі мемлекеттік деңгейде бағаланды. Білікті тұлға бүгін де сүйікті ісінен қол үзген емес.
