Кеше – 31 мамыр Саяси қуғын-сүргін және ашаршылық құрбандарын еске алу күні.
Кеңестік тоталитарлық жүйенің қанқұйлы саясатынан азап шеккен бір халықпыз. Атты, лагерьлерге отырғызды, елден қашуға мәжбүрледі. Ал аштықтан ұлт жойылып кете жаздады.
1921 жылдан 1954 жылға дейін саяси баптармен 100 мың адам сотталып, 25-і атылып, негізінен оқыған-тоқыған ұлт қаймақтары кетті. Ұжымдастырудың кесірінен басталған аштықтан 30-ы жылдары 4 млн-дай адам ажал құшты. 1924 жылы 6,47 млн адамнан 1937 жылы 2,1 млн адам қалды... Бұл қасіретті ұмытпаймыз, қақымыз жоқ.
Кеше Президент «АЛЖИР» Саяси қуғын-сүргін және тоталитаризм құрбандарының мемориалды мұражай кешеніне барып, гүл шоғын қойды. Сөз сөйледі. Саяси қуғын-сүргін құрбандарын ақтау, ғылыми еңбектер дайындап, айналымға енгізу ылғи күн тәртібінде екенін, мысалы, Алашорда қайраткерлеріне қатысты қозғалған істер 12 том болып жарыққа шыққанын айтты.
Кеңес одағында қуғын-сүргін мен ашаршылықтан ең көп зардап шеккен қазақ халқы болуы мүмкін.
Тарихтан сабақ алмайтындар болатынын көзімізбен көріп отырмыз. Ол және агрессор. Ол өз азаматтарын «Соғыс тоқтасын. Әлемге бейбітшілік!» деген сөзі үшін қамап, ұзақ жылға соттайды. Рас, қилы заман...
